Steeds vakaer gepensioneerden voor de klas

Tijdens het schooljaar 2021-2022 stonden 1.867 gepensioneerden voor de klas. Dat blijkt uit cijfers van Vlaams Parlementslid Karolien Grosemans (N-VA), tevens voorzitter van de commissie voor onderwijs. Het aantal pensioengerechtigde leerkrachten die toch nog voor de klas staan, stijgt jaar na jaar. Vorig schooljaar was opnieuw een recordjaar. Twee leerkrachten zijn ouder dan 80. “In een krappe arbeidsmarkt is alle hulp welkom in het onderwijs”, zegt Grosemans.

De meeste leerkrachten die vorig schooljaar ook na hun pensioen opnieuw voor de klas gingen staan, doen dat in het basisonderwijs (907 of het secundair onderwijs (800). De meeste van hen zijn te vinden in de provincie Antwerpen (578), Oost-Vlaanderen (436) of West-Vlaanderen (352). Vlaams-Brabant (352), Limburg (173) en Brussel (95) hebben minder gepensioneerden voor de klas staan. Hoewel het gaat vaak om een deeltijdse opdracht, namen toch een kwart van hen een volledige uurrooster op zich.

De meeste leerkrachten die herintreden na hun pensioen zijn natuurlijk te vinden in de de leeftijdscategorie tussen 60 en 70 jaar. Toch zijn er ook uitschieters: zo zijn er bijvoorbeeld 29 van hen ouder dan 75, waarvan 2 zelfs ouder dan 80. Deze cijfers onderstrepen enerzijds het nijpende tekort aan leerkrachten. “De krapte op de arbeidsmarkt laat zich overal voelen. Ook in het onderwijs. Aan de andere kant is het ook fijn om te zien dat er bij zoveel leerkrachten nog zoveel energie en passie voor het vak is om na het pensioen nog bij te springen in het onderwijs als dat nodig is”, zegt Grosemans.

“In tijden van krapte is alle hulp welkom en al zeker van mensen die ervaring hebben opgebouwd”, zegt ook Grosemans, die ook pleit voor meer flexibiliteit. “Voor 65-plussers zijn er geen praktische bezwaren om opnieuw een lesopdracht op te nemen. Het probleem schuilt in de categorie jonger dan 65 jaar. Indien zij (opnieuw) voor de klas zouden willen staan, kunnen ze in de problemen komen met hun pensioen”, klinkt het.

Grosemans gaat verder: “Minister Weyts heeft dit al meermaals aangekaart bij zijn federale collega bevoegd voor pensioenen, helaas zonder resultaat. Uitzonderingsmaatrelen worden elke keer voor enkele maanden goedgekeurd, maar het blijft wachten op een permanente oplossing. Nochtans is in tijden van krapte alle hulp welkom en al zeker van mensen die ervaring hebben opgebouwd.”